Alles komt ooit goed

(Maar nu nog even niet. En dat is helemaal niet erg.)

Week vier op de psychiatrische afdeling.

Ik heb en had de voorbije week niet zozeer last van paniek- en angstaanvallen. Wel van één grote paniekaanval verspreid over de volledige voorbije week. Vandaag gaf ik voor het eerst toe aan Seroquel, een antipsychoticum. Ik mocht het al sinds vorige week nemen, maar weigerde omdat mijn trots me in de weg stond. Want ik was tenslotte net afgekickt van de benzodiazepines en wou nu niet met iets anders starten. Maar ik kon niet meer. Ik kon eigenlijk al sinds dit weekend niet meer. Diepe dalen van wanhoop. Zo benoem ik periodes zoals deze. Ik heb geen zin om uit bed te komen. Geen zin om te douchen. Om kleren uit te kiezen. Om te eten. En al zeker niet om na te denken. Maar dat doet mijn hoofd helaas automatisch.

“Je bent een zeer cognitief persoon, Evelien. Je zit erg veel in je hoofd. Je zit te veel in je hoofd en te weinig in je lichaam. Dat moet veranderen,” zei mijn psychiater vandaag. Dat ik opnieuw aan het sporten moet. (Bij deze reken ik ook op jullie allen om me regelmatig op de vingers te tikken en te vragen ‘of ik niet beter wat zou gaan zwemmen?’) En dat ik gerust mag grijpen naar een gezonde vorm van escapisme zoals een film, een boek, eender wat me afleid. En dat ik de verhoogde antidepressiva nog even de tijd moet gunnen.

“Ik ken maar weinig tot geen mensen die zo streng, rigoureus zelfs, voor zichzelf zijn als jij.” Dat zei hij ook. En de ergotherapeute vorige week ook al – wellicht had dat wel wat te maken met het feit dat ik te midden van de sessie mindfulness begon te schreeuwen DAT IK HET NIET MEER AANKON ALS WE NIET EINDELIJK ALLEMAAL NORMAAL VAN 1 2 3 4 4 3 2 1 1 2 3 4 KONDEN TELLEN ZONDER FOUTEN.

Ook de psychologe vindt dat ik dringend zachter moet worden voor mezelf. Zo vroeg ze me wat er zou gebeuren als de zesjarige ik in de lege stoel recht tegenover me zat.
“Hoezo? Wat ik zou zeggen of…?”
“Zeggen, doen, … Wat jij wil, Evelien.”
“Ik zou haar wellicht heel dicht bij me nemen en knuffelen. Over haar hoofd aaien, wiegen en intussen zeggen dat alles ooit goed komt. En dat ze niet bang moet zijn. Dat er mensen zijn die haar graag zien. Dat ik haar graag zie.”
“Ik ga je even onderbreken. Zie je jezelf nu ook graag?”
“Nee. Helemaal niet.”

Maar ik ben er al aan het werken. Nu. Op dit eigenste moment zelfs. Het komt. Wacht hé. Ik ben zwaar de max jong. Maandag mag ik trouwens op intakegesprek in psychiatrisch ziekenhuis en psychotherapeutisch centrum Rustenburg te Brugge. Duimen jullie even mee dat ze me daar toelaten? En dat de wachtlijst vervolgens niet ellenlang is? (Volgens mij werkt de Seroquel. Ik voel me licht in het hoofd en zou elk moment in slaap kunnen vallen. En ik voel me behoorlijk rustig. Goed gerief.)

EDIT: We zijn intussen alweer een dag verder en ik voel me nog steeds behoorlijk oké. Ik heb mijn haar zelfs gewassen vandaag en voor het eerst deze week andere kleren aangetrokken. En ik heb pumps aan. Misschien is er toch weer een knop omgedraaid in mijn hoofd. Laten we dat hopen.

(foto: shutterstock.com)

0 thoughts on “Alles komt ooit goed”

  1. Mijn moeder zegt altijd ‘Er is voor alles een oplossing, een goede of een slechte, maar er is voor alles een oplossing’! Ik vind dat een zeer mooie gedachte en die gedachte geeft mij heel vaak rust en zorgt meestal voor een positieve wending. Ook vind ik het fijn dat deze gedachte aangeeft dat alles ‘eindig’ kan zijn. Soms denk je ‘hier komt geen einde aan, ik zie geen lichtpuntje in de duisternis’! Met deze gedachte weet je dat dat wel is. Ik ken je helemaal niet, en ik kan je alleen maar ‘beoordelen’ op basis van je ‘social media’ acties. Ik vind je intelligent, eerlijk, open en ik vind je artikels enorm gestructureerd en helemaal niet chaotisch geschreven. Ik haat lezen omdat ik dyslectisch ben, maar jouw artikels lezen als een trein. voilà, bij deze en oh ja ‘ik duim mee’

  2. Alles komt inderdaad weer goed. Met veel geduld. Vallen en opstaan.
    Ik duim alvast voor je mee.
    Ken je trouwens deze blog al? => http://www.focusonfoodies.nl
    Ik kwam daar vandaag op en moest aan jou denken. Misschien vind je er bruikbare receptjes.

    Groetjes…

Leave a Reply to Ntone Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *