Lieve zonderling

Op de richel van het vuurbaken
wacht zijn lieve zonderling.

Zijn vleugels broos en hoekig
stug klapwiekend.
Vruchteloos zijn slagen.

Daar op de rotsen van mijn toevluchtsoord
stierf hij –badend in merode
ondergedompeld in teer en treurnis.

Zijn geliefde zonderling wachtte
al lang niet meer
zij zonderde verder

zonder hem.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *