Dit moet me van het hart: de Generatie Nu reeks van De Morgen is voor geen meter representatief. Ze bevat nul diversiteit, stelt grandioos teleur. Niet één laaggeschoolde, niet één iemand zonder fantastische job of boeiende studierichting. En wat nog erger is: er is blijkbaar niemand op die hele redactie die er eens bij stilstaat wat dat doet met het zelfbeeld van jongeren die al vanaf hun achttiende keihard aan het werk zijn in een job die heel wat minder glamoureus is, maar die ook moeten doorploeteren.
Merci om ons te vergeten. Zij die moeten vechten hebben voor alles, zij die verdorie ook wat anders te vertellen hebben dan dat ze ‘nog wat willen genieten van hun zorgeloze studentenleventje om de keuze voor hun toekomst nog wat te kunnen uitstellen #yolo‘. Is het misschien omdat ongediplomeerden te weinig intellectuele bagage bezitten om een opiniestuk voor De Morgen te formuleren? Zijn jullie bang dat we het niet zonder spelfouten zouden kunnen? Dat we het hele niveau van de krant naar beneden zouden halen?
Van mij mag iedereen studeren zo lang en zo veel hij of zij wil. En niémand moet gaan werken aan een hongerloon, of elke dag opstaan voor een job die hij of zij veracht. Laat me daarover duidelijk zijn. Grijp alsjeblief elke kans die je grijpen wil. Doe waar jij je goed bij voelt. Luister naar jezelf en laat de rest maar lullen. Zij hoeven jouw leven niet te leiden.
Maar de bubbel mag wel even doorprikt worden, dat elke Vlaamse jongere zich in dergelijke luxepositie bevindt – of wil bevinden. Want ik pas er voor. En ik maak daarom niet minder deel uit van deze generatie.
Ik wisselde er kort enkele mails over met adjunct-hoofdredacteur Lisbeth Imbo, maar kreeg vooral te horen dat zij alle moeite van de wereld hadden gedaan om wél jongeren uit alle lagen van de bevolking te pakken te krijgen voor ze haar bericht afsloot met ‘jammer dat de reeks u niet kon bekoren’. Ah, het lag dus aan mij. De luttele 200 man die via Facebook en Twitter lieteb weten het met me eens te zijn, negeren we voor het gemak even. Ik leerde er vooral uit dat ze bij De Morgen niet zo graag kritiek krijgen. Of het moet zijn dat de zalm niet zo vers was die dag.
En ja, ik maak vandaag ook deel uit van de lucky few, van degenen die niet onopgemerkt bleven. Maar dat is lang niet iedereen gegund. Als ik niet was blijven knokken, zat ik zonder twijfel al lang opnieuw aan de grond – maar zelfs onder de vechters zijn er een hele hoop die met hun vuisten tegen een betonnen muur blijven slaan.
Ook zij verdienen een stem. Een stem die luider klinkt dan alle anderen.
En ja, De Morgen, ik verwachtte meer van jullie. Consider that a compliment.